Taalkamp bij de PKK – Eerst letters, dan wapens
This story was published in Dutch weekly news magazine Vrij Nederland, 14 September 2016.
Met het leren van een nieuwe taal ga je ook een nieuwe wereld binnen. Als dat ergens van toepassing is, dan is het wel in het PKK-taalonderwijskamp. Correspondent Fréderike Geerdink verbleef drie maanden in het kamp in een uithoek van Irak.
‘Kesif heye?’ Het is tien voor vijf ’s ochtends, ik heb mijn ogen nog maar net open en het korte Koerdische zinnetje dat in dit PKK-kamp zo vaak te horen is, rolt mijn mond al uit. Kesif heye?, oftewel: ‘Zijn er drones?’ Ik vraag het omdat heval Rûken (‘heval’, oftewel ‘vriend’, ‘kameraad’, is de vaste aanspreektitel onder PKK’ers), een van de twee guerrillastrijdsters met wie ik een tent deel, bij de tentopening zit en geconcentreerd luistert naar de geluiden in de lucht. Heval Navroj, net als ik nog onder haar deken, gebaart met haar hoofd van niet.
Continue reading here!