Bir adım önde

Ayda bir yayınlanan haftalık dergi duymuş muydunuz? Türkiye’de var. Özgür Gündem gazetesi yayın yönetmeni Hüseyin Aykol gösterdi: adı Demokratik Ulus. Yayınlandığı an hakkında bir aylık yasak kararı alınıyor. Ama tüm yasaklamalar gibi sorunu çözmenin de bir yolu var.

Özgür Gündem yayın yönetmeni Hüseyin Aykol

Aykol Demokratik Ulus’un her yayınlandığında neden yasaklandığını anlatıyor: “Bu dergide PKK’nın Kandil Dağı’ndan yaptığı kamuoyu duyurularını yayınlıyoruz. Buları Özgür Gündem’de yayınlayamayız çünkü o zaman hemen bu dergi yasaklanır ve çok ciddi sorunlarla karşılaşırız. O yüzden haftalık bu dergide yayınlıyoruz. Bir aylık yasaklama alıyor. Bir ay sonra tekrar yayınlayabiliyoruz, aradaki üç haftada da haftalık gazette bir başka isimle yayınını sürdürüyor.”

Sonuçta her hafta (veya yazaklanmadığında daha seyrek) değişen dört değişik isimle yayınını sürdüren haftalık bir dergi var: Demokratik Ulus, Demokratik Vatan, Demokratik Ülke ve Demokratik Modernite .

Kürt sivil toplumu devletin izin vermediği noktada sürekli özgürlüklerine sahip çıkacak bir çözüm üretme çabası içinde. Bunun en önemli örneği bölgesel özerklik. Mevcut anayasa dahilinde bunun yeri yok ve ülkenin bölünmezliğine bir tehdit olarak algılanıyor. Fakat bu kavram halihazırda kısmen BDP’li belediyeler aracılığıyla Güneydoğu Anadolu’da nispi bir özgürlük sağlamak amacıyla uygulanmakta. Hüseyin Aykol’un bana gösterdiği derginin örneğinde olduğu gibi Türkiye’nin kanun ve hukuk düzeninin izin verdiğinin ötesinde bir özgürlük ortamı sağlanıyor.

İlginç olan, geçmişte Kürtlere yasaklanan birçok şeyin sonunda serbest bırakılmış olması. Özgür Gündem veya Azadiya Welat gibi Kürt sorunu hakkında veya Kürtçe yayınlanan gazetelerin durumu bunun en güzel örneği: önceleri bu gazeteler yasaklanmış ve abonelere gizlice dağıtılmak zorunda kalmışlardı, şimdi ise (tamamen özgürce olmasa da) tüm ülkede ana akım medya ile birlikte dağıtımları yapılıyor, aboneler ise gazeteleri ile her sabah kapılarında buluşabiliyor. Kürt siyasetinde de durum aynı: Kürt partileri eğer %10 seçim barajı sorununa bir çözüm bulmasalardı meclise giremezlerdi. Kürt partileri bağımsız adaylarla birleşerek bu engeli aşmayı başardılar.

Kürt sivil toplumu devletin izin verdiği noktanın veya devletin baş edebileceğinin hep bir adım önünde. Bakalım bu Kürt basını için ne anlama gelecek. Ve bu bağlamda bölgesel özerkliğin geleceği ne olacak?